Mrówka faraona

Mrówki faraona – ich zwalczanie

Z wiedzy dostarczanej przez media wynika, że w wielu przypadkach obecności szerszeni na miejsce do pomocy wzywana jest straż pożarna. Działanie to jest wbrew prawu, gdy podejmuje się go osoba prywatna. Straż pożarna zgodnie z regulacjami ma obowiązek wyjeżdżać wyłącznie do usunięcia gniazd szerszeni wówczas, gdy zalęgły się w instytucji publicznej, np.: w szkole, przedszkolu, urzędzie. W innych przypadkach należy się zwracać do firm profesjonalnie zajmujących się dezynsekcją.

Charekterystyka mrówki faraona

Faraonka ma niewielkie rozmiary. Największa w mrowisku królowa osiąga długość zaledwie 4 milimetrów. Pozostałe mrówki, robotnice i samce, są zwykle dwa razy mniejsze.

Mrówka faraona rozmnaża się we wrześniu i w październiku, przy czym w trakcie trwania rójki nie opuszcza gniazda. Do wyjątkowych cech tego podgatunku należy fakt, iż oddzielne gniazda posiadające królową nie walczą ze sobą, choćby z powodów terytorialnych i dostępu do pożywienia, co w świecie zwierząt jest typowe, a współpracują uznając się za rodzinę. Tworzą się w ten sposób tzw. gniazda satelickie – łączące ze sobą korytarzami nawet setki kolonii.

Faraonki upodobały sobie mieszkania gdyż lubią ciepło, a dzięki dostarczanemu przez kaloryfery, żerować mogą cały rok. Resztki pożywienia z naszego stołu są ich głównym przysmakiem, gustują przy tym w mięsie. Nierzadko więc przypuszczają szturm również na miskę psa czy kota.

POZBĄDŹ SIĘ PROBLEMU JUŻ DZIŚKontakt

Ciekawostki na temat faraonki

Wśród interesujących danych na temat tej maleńkiej mrówki należy wymienić fakt, iż:

• to właśnie jej Linneusz przypisywał biblijną plagę egipską, stąd nazwa owada,
• faraonki mogą zostać uznane za mniejsze zło – w mieszkaniach, w których się zalęgły nie ma ani karaluchów, ani pluskiew, które najzwyklej eksterminują,
• problem z usunięciem plagi faraonki polega na tym, że w przypadku śmierci królowej gniazdo nie ginie; robotnice mogą wyhodować z jaj nową królową, a gdy to nie wychodzi, udają się korytarzem do pobliskiej kolonii, gdzie przy zgodzie wynoszą do chowu jaja przyjaciółek,
• w powyższym pomaga fakt, iż samce zdolne do zapłodnienia królowej rodzą się z niezapłodnionych jaj, wystarczy więc wyhodować płodną samicę by kolonia ponownie się rozrosła.

Powyższe fakty wyjaśniają przyczyny trudności w pozbyciu się plagi faraonek. Zniszczenie gniazda zazwyczaj nie likwiduje ich obecności, a po pewnym czasie mogą wrócić w tej samej ilości. Dlatego też dezynsekcja mrówki faraona powinna być przeprowadzana przez zespół, który uwzględni istnienie gniazd satelickich, a czynności towarzyszące usuwaniu kolonii będą miały globalny charakter.